Nog een dag Las Vegas

Vanmorgen weer heerlijk uitgeslapen en ontbeten. Vervolgens met de Deuce-bus (dagkaart) naar The Stratosphere Tower gereden, via Down Town Las Vegas. Dat is het oorspronkelijke Las Vegas, in met name de Freemont Street, met zijn authentieke casino’s. Pas later werd de huidige Strip aangelegd met al zijn casino’s, waardoor Down Town Las Vegas in verval raakte. Dat heeft men overigens prima weten op te vangen door "The Freemont Experience" te creëren. Een ware happening met live optredens en licht- en geluidsshows, die hun weerga niet kennen. Daar gaan we vanavond dus nog even heen.

Eerst dus naar de Stratosphere Tower waar we naar boven willen om het panorama over Las Vegas te bekijken. Verder wil Sandra ook nog in de draaimolen die in zijn rondgang ver over de rand van toren uitsteekt. Het feest gaat echter niet door: vanwege de kans op blikseminslag kunnen we niet hoog genoeg komen. Uitgesteld dus tot een later moment. We hadden al donkere wolken boven Las Vegas zien verschijnen, maar het bleef overdag gelukkig helemaal droog.

Dan te voet door naar Circus Circus met zijn show, die om het half uur vertoond wordt en zijn ouderwetse spellen en speelautomaten. Rina wist met het kalkoenschieten (ze waren al dood, hoor …) toch mooi even twee prijzen in de wacht te slepen. Sandra vond nog een bankbiljet van 5 dollar en één van 1 dollar, terwijl Erik een mobiele telefoon “scoorde” die op een speelautomaat was achtergebleven. Die telefoon hebben we maar afgegeven aan een beveiliger; de 6 dollar hebben we samen een goede bestemming gegeven.

Na Circus Circus staken we The Strip over om via de overkant terug te lopen in de richting van ons hotel. Na de sluiting (ongeveer 5 jaar geleden) van het hotel Sahara, is het recentelijk de beurt geweest van hotel Rivièra. Na 60 jaar is de boel failliet en wordt het pand gesloopt. Wanneer je de prachtige gevels van het complex ziet, is het jammer dat ook hier de recessie zijn slachtoffers maakt.

Via de hotels Wynn en het Palazzio komen we in het Venetian terecht. Hier zijn een plein en een aantal prachtige straten, inclusief grachtjes en gondels fantastisch nagebouwd. Een lust voor het oog en Edwin schudt zelfs nog even de hand van een statue, die toen dus even bewoog.

In het restaurant Rockhouse hebben we heerlijk gegeten, waarna we opnieuw de Deuce-bus namen om in de avond (want dat was het inmiddels al weer geworden) de Freemont Experience te ondergaan.
Freemont street is inderdaad een ware happening met een oude bekende: Safe sax Carl, die nog steeds zijn blaaskunsten vertoonde en zodoende al 15 jaar zijn CD’s aan de man / vrouw brengt. Ook een goochelaar toonde bekwaam zijn kunsten, naast (de herrijzenis van) Elvis Presley die een flinke menigte opzweepte tot hoger sferen. Om 21.00 en om 22.00 uur beleefden we dus “the Freemont Experience” met muziek van Bon Jovi en the Who.

Het liep al tegen 23.10 uur toen we weer in de bus stapten en terugreden naar ons hotel. Daar is het nu 00.45 uur en schrijven we dit stukje. Morgen een rustdag en dat komt ons allen best goed uit. Het vele lopen en het opdoen van ontzettend veel, maar prachtige indrukken, vergt veel van onze energie. Morgen meer dus.